عوامل مشترک دو سرطان تهاجمی کشف شد
تکنونامه / خراسان رضوی افرادی که مبتلا به کلانژیوکارسینوما ، نوعی سرطان کبد تشخیص داده شده اند ، میزان بقای پنج ساله کمتر از 10 درصد دارند. دانشمندان معتقدند که این داده ها یک نقشه راه برای شناسایی اهداف تومور با ایمونوتراپی ارائه می دهد.
به گزارش مدیکال اکسپرس ، این تیم کشف کرد که تومورهای کلانژیوکارسینوما دارای شبکه ای هستند که دیواره سلول های غیر سرطانی را می پوشاند ، که همچنین به ایجاد محیط مناسب برای رشد و گسترش سرطان کمک می کند. این سلول ها که TAMs (ماکروفاژهای مرتبط با تومور) نامیده می شوند ، نقش کلیدی در سرطان لوزالمعده دارند.
سلول های TAM یک سد التهابی در اطراف سلول های سرطانی ایجاد می کنند که از کشتن سرطان توسط مبارزان طبیعی (مانند سلول های T) جلوگیری می کند.
لوئیس روفولو ، جراح دانشگاه روچستر می گوید: “بیماران مبتلا به کلانژیوکارسینوما با تومورهای نفوذی در TAM پیش آگهی بدتری دارند.”
محققان همچنین یک رویکرد آزمایشگاهی برای پیشرفت تحقیقات به رهبری دیوید لینهان ، مدیر عملیات بالینی در مرکز ویلموت و پروفسور سیمور شوارتز ، مدیر جراحی در مرکز پزشکی دانشگاه روچستر توسعه داده اند.
لینهان و همکاران سلولهای TAM سالهاست که مورد تحقیق قرار گرفته اند و روی درمانهای یکپارچه کار می کنند که می تواند نیروهای مخرب مقاومت را از بین ببرد.
آخرین مقاله این گروه نحوه جذب سلول های TAM در محل تومور را توضیح می دهد. همچنین نشان داده شده است که در موش ها ، مسدود کردن مسیر جذب ، سلول های TAM را می کشد و به سلول های T اجازه می دهد تا در برابر کلانژیوکارسینوم تحریک شوند.
کلانژیوکارسینوم داخل کبدی در مجاری صفراوی کبد رخ می دهد و بیشتر در بزرگسالان 50 تا 70 سال شایع است. این سرطان بخشی از گروه سرطان های مجاری صفراوی (مانند کیسه صفرا) است و اغلب با شیمی درمانی درمان می شود.
دانشمندان به تازگی کشف کرده اند که کلانژیوکارسینوم یک اختلال ژنتیکی با گزینه های ایمونوتراپی متعدد و هدفمند است.
این یافته ها در مجله Gut منتشر شده است.
پایان پیام