خلاصه کتاب بازی های فراموش شده ( نویسنده عقیل تاجیک )

کتاب بازی های فراموش شده اثر عقیل تاجیک، گنجینه ای ارزشمند از بازی های بومی و سنتی ایران را گردآوری کرده و به خواننده فرصتی می دهد تا با ریشه های فرهنگی و تربیتی این بازی ها آشنا شود. این اثر صرفاً یک مجموعه بازی نیست، بلکه نقشه ای برای احیای شادی و همبستگی در جامعه معاصر است و اهمیت این میراث ناملموس را در رشد همه جانبه کودکان و حفظ هویت ملی برجسته می سازد.

در عصری که فناوری های نوین و بازی های دیجیتال، بخش عمده ای از اوقات فراغت کودکان و نوجوانان را به خود اختصاص داده اند، پرداختن به ریشه ها و میراث فرهنگی اهمیت دوچندانی می یابد. کتاب بازی های فراموش شده عقیل تاجیک در این میان، نه تنها یک یادآوری نوستالژیک برای نسل های گذشته است، بلکه راهنمایی کاربردی برای والدین، مربیان و پژوهشگران به شمار می آید تا ارزش های پنهان در بازی های سنتی را بازشناسند و آن ها را به نسل های آتی منتقل کنند. این مقاله به بررسی عمیق محتوای این کتاب می پردازد و ابعاد مختلف آن را از جنبه های فرهنگی، تربیتی و اجتماعی تحلیل می کند تا خواننده درک جامعی از اهمیت و کاربردهای این اثر ارزشمند پیدا کند.

نگاهی به نویسنده: عقیل تاجیک و دغدغه های او

عقیل تاجیک، به عنوان نویسنده ای دغدغه مند در حوزه فرهنگ عامه و تربیت، با نگارش کتاب بازی های فراموش شده، گامی مهم در راستای حفظ و احیای میراث فرهنگی ایران برداشته است. اگرچه اطلاعات بیوگرافیک گسترده ای از ایشان در دسترس عموم نیست، اما ماهیت و عمق محتوای کتاب، به وضوح نشان دهنده بینش عمیق او نسبت به اهمیت بازی ها در فرایند رشد انسانی و نقش بی بدیل آن ها در ساختار فرهنگی یک جامعه است.

انگیزه اصلی عقیل تاجیک برای گردآوری و تدوین این مجموعه، احتمالاً ریشه در نگرانی او از فراموشی تدریجی این گنجینه های بومی و تأثیرات مخرب آن بر هویت فرهنگی و اجتماعی کودکان دارد. او به درستی دریافته است که بازی ها، فراتر از سرگرمی های ساده، ابزارهای قدرتمندی برای آموزش مهارت های زندگی، تقویت روابط اجتماعی و انتقال ارزش های بومی از نسلی به نسل دیگر هستند. دغدغه تاجیک نه تنها حفظ خاطرات گذشته است، بلکه او در پی یافتن راهکارهایی عملی برای پیوند گذشته با حال و آینده از طریق رسانه ای به قدمت تاریخ انسان – یعنی بازی – بوده است. او با دیدگاهی مردم شناختی و تربیتی، به سراغ این بازی ها رفته تا ابعاد گوناگون آن ها را آشکار ساخته و اهمیت وجودی شان را یادآوری کند.

کلیات کتاب بازی های فراموش شده: پلی میان دیروز و امروز

کتاب بازی های فراموش شده اثر عقیل تاجیک، اثری است که با زبانی روان و توصیفی، پلی محکم میان دیروز و امروز فرهنگ بازی در ایران برقرار می کند. ساختار این کتاب به گونه ای است که خواننده را قدم به قدم با ماهیت، شیوه انجام و از همه مهم تر، فلسفه و کارکرد تربیتی هر بازی آشنا می سازد. این رویکرد، کتاب را فراتر از یک کاتالوگ صرف از بازی ها می برد و به منبعی تحلیلی و کاربردی تبدیل می کند.

مفهوم بازی های فراموش شده در این کتاب به آن دسته از بازی ها اطلاق می شود که زمانی بخش جدایی ناپذیری از زندگی روزمره کودکان ایرانی بوده اند؛ بازی هایی که در کوچه ها، خانه ها و مزارع، نسل به نسل منتقل شده و عواطف، ارزش ها و مهارت های خاصی را در کودکان پرورش می دادند. اما با تغییر سبک زندگی، شهرنشینی و ظهور فناوری های نوین، رفته رفته از صحنه زندگی محو شده و به دست فراموشی سپرده شده اند.

عقیل تاجیک در این اثر، مخاطب گسترده ای را در نظر داشته است. این کتاب برای والدین و مربیانی که به دنبال راه هایی برای غنی سازی اوقات فراغت کودکان و تقویت مهارت های آن ها هستند، منبعی ارزشمند است. همچنین، پژوهشگران و دانشجویان حوزه های علوم تربیتی، جامعه شناسی، مردم شناسی و مطالعات فرهنگی می توانند از آن به عنوان یک منبع دست اول برای درک عمیق تر فرهنگ بازی های بومی و تأثیرات آن بر رشد فردی و اجتماعی بهره ببرند. علاقه مندان به فرهنگ و نوستالژی نیز با ورق زدن صفحات این کتاب، خاطرات شیرین کودکی خود را زنده کرده و با بخشی مهم از میراث فرهنگی کشورشان تجدید دیدار می کنند. ارزش اصلی کتاب در همین جامعیت و توانایی آن در ایجاد ارتباط با گروه های مختلف مخاطب نهفته است.

غواصی در گنجینه ی بازی ها: خلاصه ی محتوایی کتاب بازی های فراموش شده

بخش عمده و ارزشمند کتاب بازی های فراموش شده عقیل تاجیک، به معرفی و تحلیل ده ها بازی بومی و سنتی اختصاص دارد. این کتاب نه تنها نحوه اجرای بازی ها را به اختصار توضیح می دهد، بلکه بر روی ابعاد پنهان تربیتی، اجتماعی و روان شناختی آن ها تمرکز می کند. در واقع، خواننده با مطالعه این بخش، به یک گنجینه واقعی از حکمت های نهفته در بازی های کهن دست پیدا می کند.

فلسفه و اهمیت بازی از نگاه عقیل تاجیک

در مقدمه کتاب بازی های فراموش شده، عقیل تاجیک با دیدگاهی عمیق به ماهیت بازی می پردازد. او بازی ها را پدیده هایی پویا می داند که همچون هر عنصر فرهنگی دیگر، دچار تغییر و تحول می شوند؛ می میرند و دوباره زنده می شوند. این دیدگاه نشان دهنده درک او از چرخه حیات فرهنگی و لزوم تلاش برای حفظ و احیای عناصر ارزشمند آن است.

از منظر تاجیک، بازی ها فقط جنبه سرگرمی ندارند؛ بلکه نقش اساسی در پیشبرد انگیزه تفکر، هم زیستی، همیاری و ایجاد حس تعاون در انسان ایفا می کنند. بازی فضایی را فراهم می آورد که در آن کودک بدون فشار و اجبار، با قواعد اجتماعی آشنا می شود، خلاقیتش پرورش می یابد و مهارت های حل مسئله را تمرین می کند. او معتقد است که حفظ، نگهداری و به کارگیری این بازی ها، می تواند آن ها را دوباره زنده کرده و از فراموشی و نابودی برای سالیان دراز در امان بدارد. این فلسفه، هسته اصلی کتاب را شکل می دهد و به خواننده کمک می کند تا هر بازی را نه صرفاً به عنوان یک فعالیت سرگرم کننده، بلکه به عنوان یک ابزار تربیتی و فرهنگی بنگرد.

بازی ها فی نفسه می توانند هم جنبه سرگرمی داشته و هم جنبه تربیتی و آموزشی. بازی ها در پیشبرد انگیزه تفکر، هم زیستی و همیاری و ایجاد حس تعاون در انسان نقش مهمی را ایفا می کنند.

منتخبی از بازی های کلیدی و کارکردهای تربیتی آن ها

کتاب بازی های فراموش شده عقیل تاجیک، مجموعه ای غنی از بازی ها را دربر می گیرد. در این بخش، به معرفی چند نمونه از این بازی ها و مهم ترین فواید تربیتی آن ها که در کتاب مورد تأکید قرار گرفته اند، می پردازیم:

1. هفت سنگ:

   شرح کوتاه: این بازی گروهی نیازمند چیدن هفت قطعه سنگ کوچک روی هم و هدف قرار دادن آن ها با توپ توسط بازیکنان است. پس از ریختن سنگ ها، بازیکنان باید در حالی که بازیکن تیم مقابل سعی در زدن آن ها با توپ دارد، سنگ ها را دوباره روی هم بچینند.

   فواید تربیتی: تقویت تمرکز، سرعت عمل، همکاری تیمی، هدف گیری دقیق، چابکی، و آشنایی با مفهوم برد و باخت. این بازی به کودکان می آموزد که برای رسیدن به هدف، نیاز به هماهنگی و تلاش مشترک دارند.

2. الک دولک:

   شرح کوتاه: یک چوب بلند (الک) و یک چوب کوچک تر (دولک) ابزار اصلی این بازی هستند. بازیکن با ضربه زدن به دولک توسط الک، سعی می کند آن را به دورترین نقطه پرتاب کند و سپس با ضربات دیگر، امتیاز کسب کند.

   فواید تربیتی: افزایش قدرت بازو، هماهنگی چشم و دست، دقت در پرتاب، تفکر استراتژیک برای نحوه ضربه زدن و جمع آوری امتیاز. این بازی به تقویت صبر و تمرین در رسیدن به مهارت کمک می کند.

3. قایم باشک:

   شرح کوتاه: یکی از قدیمی ترین و جهانی ترین بازی ها که در آن یک نفر چشم می گذارد و دیگران پنهان می شوند. فردی که چشم گذاشته، باید بقیه را پیدا کند.

   فواید تربیتی: تقویت مهارت های مشاهده ای، توجه به جزئیات، صبر، افزایش اعتماد به نفس در پنهان شدن و پیدا کردن، و توسعه خلاقیت در انتخاب محل پنهان شدن. این بازی حس هیجان و تعلیق را نیز در کودکان تقویت می کند.

4. عمو زنجیرباف:

   شرح کوتاه: بازی گروهی و دایره ای که در آن دو نفر دست در دست هم می دهند و نقش زنجیر را بازی می کنند و بقیه کودکان با خواندن شعر معروف عمو زنجیرباف بله، زنجیر منو بافتی بله… از زیر دست آن ها عبور می کنند.

   فواید تربیتی: تقویت مهارت های ارتباطی، همکاری گروهی، رعایت نوبت، آشنایی با ریتم و آواز و تقویت حافظه برای یادگیری شعر. این بازی حس همبستگی و جمع گرایی را در کودکان پرورش می دهد.

5. طناب کشی:

   شرح کوتاه: دو تیم در دو سوی یک طناب قرار می گیرند و هر تیم سعی می کند با کشیدن طناب، تیم مقابل را از خط میانی عبور دهد.

   فواید تربیتی: تقویت قدرت بدنی، هماهنگی تیمی، کار گروهی، شناخت توانایی های فردی و گروهی، و تحمل فشار. این بازی به کودکان می آموزد که چگونه برای یک هدف مشترک، انرژی خود را هماهنگ کنند.

6. تخم مرغ بازی:

   شرح کوتاه: (بر اساس توضیحات رقبا) یک بازی دو نفره که عمدتاً در ایام نوروز انجام می شد. هر بازیکن یک تخم مرغ را در دست می گیرد و با سر یا ته آن به تخم مرغ حریف ضربه می زند. کسی که تخم مرغش از دو طرف می شکند، بازنده است.

   فواید تربیتی: تقویت دقت، تمرکز، شناخت نقاط قوت و ضعف، و مدیریت شانس. این بازی همچنین با آداب و رسوم سنتی ارتباط دارد و حس نوستالژی را برمی انگیزد.

7. یه قل دو قل:

   شرح کوتاه: بازی با پنج سنگ کوچک که بازیکن باید با پرتاب یکی از سنگ ها به هوا، سنگ های روی زمین را بردارد و قبل از افتادن سنگ پرتاب شده، آن را بگیرد و این روند را در مراحل مختلف تکرار کند.

   فواید تربیتی: تقویت هماهنگی چشم و دست، سرعت عمل، تمرکز، دقت و تقویت مهارت های حرکتی ظریف. این بازی نیازمند صبر و تمرین زیاد برای تسلط است.

نگاهی اجمالی به دیگر بازی های معرفی شده در کتاب

کتاب بازی های فراموش شده عقیل تاجیک، با جامعیت خود، طیف وسیعی از بازی ها را در بر می گیرد که هر یک بازتاب دهنده بخشی از فرهنگ و تمدن ایرانی هستند. این بازی ها، که هر کدام به نوبه خود ارزش های خاصی را ترویج می کنند، شامل موارد زیر نیز می شوند:

• آتش داری، بالا ترک
• آفتاب مهتاب
• اُتُلَک یا هُتُلک
• اتل متل
• اَکِر دو کِر
• باقلا به چَن من
• بادبادک بازی
• برجک بازی
• پادشاه وزیری
• پرتاب سکه (وجبی)
• تاب بازی
• توپ چوب
• جفتک چارکش
• چرخ بازی
• چس خورک
• خروس جنگی
• دستمال بردارک
• دوز بازی
• زو
• زور زورک
• سکه به دیوار زدن
• طناب بازی
• فرفره بازی
• کلاغ پر
• کلاه بردارک
• کمربند بازی
• کی بود کی بود
• گردو بازی
• گرگم و گله می برم
• گل یا پوچ
• لیس پس لیس
• نعل بازی
• هویج هویجک

پیام های کلیدی و آموزه های پنهان در میراث بازی های فراموش شده

فراتر از معرفی صرف بازی ها، کتاب بازی های فراموش شده عقیل تاجیک به واکاوی پیام های عمیق و آموزه های پنهانی می پردازد که در تار و پود این فعالیت های کودکانه تنیده شده اند. این آموزه ها، سنگ بنای توسعه فردی، اجتماعی و حفظ هویت فرهنگی محسوب می شوند.

نقش بازی های بومی در توسعه مهارت های فردی و اجتماعی

بازی های سنتی، برخلاف بسیاری از سرگرمی های مدرن، ذاتاً فعالیت هایی تعاملی و گروهی هستند که بستر مناسبی را برای رشد همه جانبه کودکان فراهم می آورند. در این بازی ها، کودکان ناگزیر به استفاده از خلاقیت خود برای حل مسائل پیش بینی نشده می شوند. برای مثال، در بازی هایی مانند هفت سنگ یا الک دولک، تفکر استراتژیک برای پیش بینی حرکت حریف یا بهترین روش برای کسب امتیاز، به صورت ناخودآگاه در کودک تقویت می شود.

اهمیت همکاری و همیاری در بازی هایی نظیر عمو زنجیرباف یا طناب کشی، به وضوح مشهود است؛ جایی که موفقیت فردی در گرو تلاش جمعی است. کودکان می آموزند که چگونه در یک تیم نقش خود را ایفا کنند، از قوانین تبعیت کنند، رهبری را تجربه کنند و در مواقع لزوم، پیرو باشند. این بازی ها به کودکان درس برد و باخت را در فضایی سالم و کنترل شده می دهند، که تحمل شکست و جشن گرفتن پیروزی را با احترام به حریف آموزش می دهد. این مهارت ها، پایه های اساسی برای ورود موفقیت آمیز به جامعه و ایفای نقش یک شهروند مسئولیت پذیر هستند.

حفظ هویت فرهنگی و پیوند نسل ها از طریق بازی

بازی های سنتی، صرفاً تفریح نیستند؛ بلکه بخش جدایی ناپذیری از فرهنگ شفاهی و عملی یک ملت به شمار می روند. این بازی ها، داستان ها، آداب و رسوم، و حتی گاهی زبان محلی را در خود حمل می کنند و به عنوان یک رسانه قدرتمند، ارتباط میان نسل ها را حفظ می کنند. کودکی که عمو زنجیرباف بازی می کند، ناخودآگاه با تجربه های کودکی پدربزرگ و مادربزرگ خود پیوند می خورد.

این بازی ها ارزش های بومی، از جمله احترام به بزرگترها، مشارکت، ایثار و حتی صبر و پایداری را به شکلی غیرمستقیم به کودکان می آموزند. آن ها آیینه ای از شیوه زندگی، باورها و جهان بینی گذشتگان هستند و به کودکان کمک می کنند تا هویت فرهنگی خود را درک و درونی کنند. در دنیای امروز که مرزهای فرهنگی کم رنگ شده اند، احیای این بازی ها می تواند به تقویت حس تعلق به میهن و اصالت های فرهنگی کمک شایانی کند.

مزایای بی بدیل بازی های سنتی در عصر دیجیتال

با فراگیر شدن بازی های دیجیتال، چالش های جدیدی نظیر انزوا، کم تحرکی، و کاهش تعاملات رودررو در میان کودکان و نوجوانان پدیدار شده است. کتاب بازی های فراموش شده، در این زمینه، یک جایگزین ارزشمند و یک راه حل بنیادین را ارائه می دهد.

بازی های سنتی، کودکان را به تعاملات رودررو، حرکت و فعالیت جسمانی، و خلاقیت بدون مرز دعوت می کنند. این بازی ها نیازمند محیطی فیزیکی و مشارکت فعال هستند که به نوبه خود به سلامت جسمانی و روانی کودک کمک می کند. در حالی که بازی های دیجیتال گاهی به اعتیاد و انفعال منجر می شوند، بازی های سنتی حس شادی واقعی، همبستگی، و رضایت از مشارکت جمعی را به ارمغان می آورند. این مقایسه هوشمندانه، ارزش و ضرورت بازگشت به این میراث کهن را در دنیای پرشتاب امروز، بیش از پیش نمایان می سازد.

تحلیل و بررسی: نقاط قوت و جایگاه کتاب بازی های فراموش شده

کتاب بازی های فراموش شده عقیل تاجیک، به عنوان یک منبع مهم در حوزه فرهنگ عامه و تربیت، دارای نقاط قوت قابل توجهی است که جایگاه آن را در ادبیات بومی کشور تثبیت می کند.

نقاط قوت اثر

1. جامعیت در گردآوری و دسته بندی بازی ها: یکی از برجسته ترین ویژگی های کتاب، تلاش گسترده نویسنده در گردآوری طیف وسیعی از بازی های سنتی از مناطق مختلف ایران است. این جامعیت، به خواننده تصویری کامل از غنای فرهنگ بازی های بومی ارائه می دهد و به او امکان می دهد تا با انواع مختلف بازی ها (حرکتی، فکری، گروهی و…) آشنا شود. دسته بندی منطقی بازی ها نیز به سهولت استفاده از کتاب می افزاید.
2. زبان روان و دلنشین: عقیل تاجیک با بهره گیری از زبانی ساده، شیوا و توصیفی، محتوای پیچیده و چندوجهی بازی ها را به گونه ای ارائه داده است که برای عموم مردم، از والدین و مربیان گرفته تا حتی کودکان بزرگتر، قابل فهم و جذاب باشد. این سبک نگارش، ارتباط عمیقی با خواننده برقرار می کند و او را به ادامه مطالعه ترغیب می نماید.
3. اهمیت فرهنگی و تربیتی عمیق: نقطه قوت اصلی کتاب، فراتر رفتن از صرف معرفی بازی ها و تمرکز بر ابعاد تربیتی و فرهنگی آن هاست. نویسنده به خوبی نشان می دهد که هر بازی، چگونه می تواند به تقویت مهارت های فردی و اجتماعی، انتقال ارزش ها و حفظ هویت فرهنگی کمک کند. این رویکرد تحلیلی، ارزش کتاب را برای مخاطبان هدف به شدت افزایش می دهد.
4. نقش در حفظ و احیای فرهنگ شفاهی: در دنیای مدرن که بسیاری از سنت ها و فرهنگ های شفاهی رو به فراموشی هستند، این کتاب نقش حیاتی در حفظ و احیای یک بخش مهم از فرهنگ شفاهی ایران ایفا می کند. با مستندسازی این بازی ها، عقیل تاجیک بستری را برای انتقال آن ها به نسل های آینده فراهم آورده است.

فرصت ها و چشم اندازهای آتی

با وجود نقاط قوت فراوان، همواره می توان به دنبال فرصت هایی برای ارتقاء و گسترش تأثیرگذاری یک اثر بود. از دیدگاه مخاطب و پژوهشگر، می توان به چند پیشنهاد اشاره کرد:

1. لزوم مستندسازی تصویری از بازی ها: با توجه به ماهیت حرکتی و بصری بسیاری از بازی ها، افزودن کدهای QR به صفحات کتاب که به ویدئوهای کوتاه از نحوه اجرای بازی ها (با حضور کودکان) لینک شوند، می تواند تجربه کاربری را به شکل چشمگیری بهبود بخشد. این امر به ویژه برای والدین و مربیانی که با شیوه دقیق بازی ها آشنا نیستند، بسیار مفید خواهد بود.
2. راهنمایی های دقیق تر برای والدین: ارائه راهنمایی های جزئی تر برای والدین در به کارگیری بازی ها بر اساس گروه های سنی مختلف، توانایی های جسمی و ذهنی کودکان، و همچنین نکاتی برای تطبیق بازی ها با محیط های زندگی مدرن (آپارتمان نشینی)، می تواند کاربردی بودن کتاب را افزایش دهد.
3. توسعه محتوای تعاملی: ایجاد یک پلتفرم آنلاین یا اپلیکیشن موبایل مبتنی بر محتوای کتاب، که امکانات تعاملی (مثل به اشتراک گذاری تجربیات، فوروم پرسش و پاسخ، یا حتی ویدئوهای آموزشی بیشتر) را فراهم آورد، می تواند به پایداری و گسترش جامعه مخاطبان این میراث فرهنگی کمک کند.

بازی های فراموش شده برای چه کسانی ضروری است؟

کتاب بازی های فراموش شده عقیل تاجیک، اثری چندوجهی است که گروه های مختلفی از مخاطبان می توانند از آن بهره های فراوانی ببرند. این کتاب، فراتر از یک سرگرمی، نقشه ای راهبردی برای غنی سازی زندگی کودکان و تقویت پیوندهای فرهنگی است.

• والدین و مربیان: برای والدینی که به دنبال جایگزین های سالم و سازنده برای بازی های دیجیتال هستند و می خواهند مهارت های اجتماعی، جسمی و فکری فرزندانشان را تقویت کنند، این کتاب یک مرجع غنی از بازی های هدفمند و لذت بخش است. مربیان نیز می توانند از ایده های آن برای ایجاد محیط های آموزشی پویاتر و جذاب تر در مدارس و مهدکودک ها استفاده کنند.
• پژوهشگران و دانشجویان: در حوزه هایی مانند علوم تربیتی، جامعه شناسی، مردم شناسی و مطالعات فرهنگی، این کتاب منبعی دست اول برای تحلیل فرهنگ بازی، تأثیر آن بر تربیت نسل ها، و شناخت ابعاد اجتماعی بازی های بومی ایران است.
• علاقه مندان به فرهنگ و نوستالژی: افرادی که به دنبال یادآوری خاطرات شیرین کودکی خود هستند و می خواهند با میراث فرهنگی و اجتماعی ایران ارتباط عمیق تری برقرار کنند، از مطالعه این کتاب لذت خواهند برد و به احیای این گنجینه های ارزشمند کمک خواهند کرد.
• کتاب خوان ها و علاقه مندان به ادبیات غیرداستانی: کسانی که به دنبال آثاری با محتوای عمیق و تحلیلی در زمینه های فرهنگی و تربیتی هستند، قبل از خرید کتاب و برای آشنایی با خلاصه ای جامع و کامل، می توانند از این مقاله و سپس مطالعه کامل کتاب بازی های فراموش شده عقیل تاجیک بهره ببرند.
• افرادی که به دنبال راهکارهای جایگزین برای بازی های دیجیتال هستند: این کتاب راهی عملی و جذاب برای کشف مزایای بی شمار بازی های سنتی در ارتقای سلامت روان و جسم، و ایجاد تعادل در سبک زندگی مدرن ارائه می دهد.

نتیجه گیری: احیای گنجینه ای برای فردای بهتر

کتاب بازی های فراموش شده اثر عقیل تاجیک، بیش از یک مجموعه بازی، یک نقشه راه برای احیای شادی، همبستگی و هویت فرهنگی در جامعه معاصر است. در دنیایی که فناوری های نوین و بازی های دیجیتال، کودکان را به سمت انزوا و کم تحرکی سوق می دهند، این اثر با رویکردی تحلیلی و کاربردی، ارزش های بی بدیل بازی های سنتی را یادآور می شود.

اهمیت بی بدیل این کتاب در آن است که نه تنها گنجینه ای از بازی های بومی را از ورطه فراموشی نجات می دهد، بلکه ابعاد تربیتی، اجتماعی و فرهنگی پنهان در هر بازی را آشکار می سازد. عقیل تاجیک با این اثر، به ما می آموزد که بازی ها تنها سرگرمی نیستند، بلکه ابزارهایی قدرتمند برای آموزش مهارت های زندگی، تقویت همکاری، پرورش خلاقیت و حفظ پیوند نسل ها با ریشه های فرهنگی خود هستند. خلاصه کتاب بازی های فراموش شده (نویسنده عقیل تاجیک) نشان می دهد که این کتاب، منبعی ضروری برای هر والد، مربی، پژوهشگر و علاقه مند به فرهنگ است که دغدغه تربیت نسلی سالم، پویا و باهویت را دارد.

فراخوان به عمل واضح است: مطالعه این کتاب، قدم اول در شناخت این میراث ارزشمند است. اما گام مهم تر، احیای عملی این بازی ها در محیط خانواده، مدارس و اجتماع است. با امتحان کردن این بازی ها و انتقال این فرهنگ غنی به کودکان و نسل های جدید، می توانیم نه تنها به حفظ اصالت فرهنگی خود کمک کنیم، بلکه بستری برای رشد همه جانبه کودکان در فضایی سرشار از نشاط و تعامل واقعی فراهم آوریم. این کتاب، میراثی است که نباید فراموش شود، بلکه باید زندگی شود و به فردای بهتر کودکانمان جان ببخشد.