معرفی فیلم خون آشامان: لس موئرتوس (Vampires: Los Muertos)

فیلم خون آشامان: لس موئرتوس، محصول سال 2002، دنباله ای مستقل بر اثر تحسین شده جان کارپنتر، خون آشامان (1998) است. این اثر که با کارگردانی تامی لی والاس و هنرنمایی جان بون جووی همراه است، روایتی تازه از نبرد بی وقفه انسان با خون آشامان را در فضایی وسترن-گوتیک و مکزیکی ارائه می دهد. لس موئرتوس، مرزهای ژانر وحشت، اکشن و وسترن را در هم می آمیزد تا تجربه ای متفاوت از تعقیب و گریز خون آشام ها را به تصویر بکشد.

در ژانر وحشت، فیلم خون آشامان: لس موئرتوس با ترکیب عناصر کلاسیک خون آشامی و نبردهای اکشن، تلاشی برای گسترش جهان بینی معرفی شده در فیلم قبلی را نشان می دهد. با وجود اینکه این فیلم از لحاظ خط داستانی مستقیماً به وقایع اثر کارپنتر وابسته نیست، اما همان تم شکارچیان آموزش دیده توسط واتیکان را دنبال می کند و فضای تاریک و بی رحم مبارزه با موجودات شب را حفظ می کند. این مقاله به بررسی جامع خون آشامان: لس موئرتوس، از جزئیات فنی و داستان تا بازیگران و جایگاه آن در سینمای خون آشامی، می پردازد.

اطلاعات کلی فیلم «خون آشامان: لس موئرتوس»

فیلم Vampires: Los Muertos، اثری است که تلاش می کند در سایه موفقیت نسبی فیلم اصلی جان کارپنتر، هویتی مستقل برای خود دست و پا کند. این فیلم با رویکردی جدید به داستان های خون آشامی و بهره گیری از فضای مکزیک، تجربه ای متفاوت را عرضه می کند.

جزئیات فنی و تولید

• عنوان اصلی: Vampires: Los Muertos
• عنوان فارسی: خون آشامان: لس موئرتوس
• سال تولید: 2002
• کارگردان: تامی لی والاس (Tommy Lee Wallace). والاس که سابقه همکاری با جان کارپنتر را در آثاری چون هالووین ۳: فصل جادوگر (Halloween III: Season of the Witch) و برخی از سریال های تلویزیونی مرتبط با ژانر وحشت داشته، در این فیلم نیز دانش خود را در این حوزه به کار گرفته است. انتخاب او برای کارگردانی این دنباله، نشان دهنده تلاشی برای حفظ پیوند با فضای کارپنتر بود، هرچند با رویکردی متفاوت.
• نویسنده: تامی لی والاس. او فیلمنامه را بر اساس شخصیت ها و جهان بینی خلق شده توسط جان کارپنتر و دُن جاکوبی برای فیلم اصلی به رشته تحریر درآورده است. این امر به والاس آزادی عمل بیشتری در خلق روایتی مستقل تر بخشیده است.
• ژانر: وحشت، اکشن، وسترن. این ترکیب ژانری، میراث فیلم اصلی را حفظ کرده و تلاش می کند با افزودن عناصر جدید، جذابیت های بصری و روایی متفاوتی را ارائه دهد.
• مدت زمان: 92 دقیقه (1 ساعت و 32 دقیقه). مدت زمان نسبتاً کوتاه فیلم، بر ریتم سریع و صحنه های اکشن آن تأکید دارد.
• کشور سازنده: ایالات متحده آمریکا.
• شرکت تولیدکننده: Screen Gems. این شرکت که زیرمجموعه Sony Pictures Entertainment است، در تولید و توزیع فیلم های ژانر وحشت و اکشن تخصص دارد.

امتیازات و بازخورد اولیه

در زمان اکران، خون آشامان: لس موئرتوس بازخوردهای عمدتاً منفی را از منتقدان دریافت کرد. این فیلم در وب سایت IMDb امتیاز میانگین 3.9 از 10 را از کاربران کسب کرده است. در وب سایت Rotten Tomatoes، هیچ امتیاز مثبتی از منتقدان برای آن ثبت نشده و تنها 20 درصد از مخاطبان نمره قبولی به آن داده اند. این امتیازات پایین عمدتاً ناشی از فیلمنامه ضعیف، عدم عمق در شخصیت پردازی و مقایسه ناموفق آن با فیلم اصلی کارپنتر بود. با این حال، برای برخی از طرفداران ژانر بی مووی (B-movie) یا سینمای کالت، این فیلم ممکن است جذابیت های خاص خود را داشته باشد.

خلاصه داستان: نبرد جدید با خون آشامان

داستان فیلم خون آشامان: لس موئرتوس، به جای تعقیب جک کرو از فیلم اصلی، مسیر جدیدی را با شخصیتی متفاوت آغاز می کند، اما همچنان بر مفهوم شکارچیان خون آشام که از سوی واتیکان حمایت می شوند، تأکید دارد. این فیلم در فضایی معاصر و در کشور مکزیک جریان دارد و تمرکز آن بر یک تهدید خون آشامی جدید است.

معرفی درک فورسایت و مأموریت او

شخصیت اصلی فیلم، درک فورسایت با بازی جان بون جووی، یک شکارچی خون آشام سرکش و باتجربه است. او که گذشته ای مرموز دارد و به تنهایی به دنبال ریشه کن کردن خون آشام ها است، توسط واتیکان برای یک مأموریت حساس استخدام می شود. مأموریت او، شکار یک خون آشام بسیار قدرتمند و باستانی به نام اونا (Una) است. اونا، نه تنها یک خون آشام معمولی نیست، بلکه به نظر می رسد در تلاش برای دستیابی به یک طلسم یا شیء باستانی است که می تواند قدرت او را به طرز فزاینده ای افزایش دهد و تهدیدی جدی برای بشریت محسوب شود.

تیم شکارچی و مسیر پرخطر

درک فورسایت برای انجام این مأموریت، یک تیم کوچک اما کارآزموده را گرد هم می آورد. این تیم شامل یک کشیش (که نماینده واتیکان است و وظیفه نظارت و پشتیبانی را دارد) و دستیاران او، از جمله سانچو (با بازی دیه گو لونا) و جیمز (با بازی تامی هینکلای)، می شود. سفر آنها از نیواورلئان آغاز شده و به سمت مکزیک کشیده می شود، جایی که حضور خون آشام ها و فعالیت های اونا پررنگ تر است.

در طول این سفر، گروه درک با چالش های متعددی روبرو می شود. آنها باید با دسته هایی از خون آشام ها مبارزه کنند که توسط اونا هدایت می شوند و با هوش و بی رحمی خاصی عمل می کنند. این درگیری ها اغلب شامل صحنه های اکشن پرتحرک، تعقیب و گریز و نبردهای خونین است. درک فورسایت با استفاده از مهارت های رزمی و تسلیحات ویژه خود، سعی در پیشبرد مأموریت دارد.

زوئی و ابعاد مرموز داستان

در این میان، با شخصیتی به نام زوئی (با بازی آرلی خاور) روبرو می شویم که به نظر می رسد به طریقی با اونا ارتباط دارد یا از رازهای مهمی درباره او باخبر است. حضور زوئی به داستان ابعاد مرموز و گاه احساسی می بخشد. رابطه او با درک فورسایت، یکی از محورهای فرعی داستان است که به پیچیدگی های بیشتری در روایت می انجامد. گروه درک باید نه تنها با خون آشام ها مبارزه کند، بلکه باید از اطلاعات زوئی نیز بهره بگیرد تا به اهداف شوم اونا پی ببرد و او را متوقف سازد. خون آشامان: لس موئرتوس با نبردی نهایی و تعیین کننده به اوج خود می رسد، جایی که درک و تیمش باید با تمام قوا مانع از تحقق برنامه اونا شوند و بشریت را از تهدید او نجات دهند.

فیلم خون آشامان: لس موئرتوس نه تنها به نبرد فیزیکی با خون آشامان می پردازد، بلکه به جنبه های روان شناختی و اساطیری این موجودات نیز اشاراتی دارد و تلاش می کند تا هویتی مستقل از فیلم اصلی برای خود ایجاد کند.

بازیگران و شخصیت های اصلی

حضور بازیگران نام آشنا، به خصوص در نقش های اصلی، یکی از جنبه های مهم فیلم خون آشامان: لس موئرتوس است که برای بسیاری از مخاطبان جذابیت دارد. این فیلم با محوریت جان بون جووی، خواننده و موزیسین مشهور، در نقش اصلی، سعی در جذب طیف وسیع تری از تماشاگران داشته است.

جان بون جووی در نقش درک فورسایت (Derek Forsythe)

جان بون جووی، خواننده اصلی گروه راک مشهور بون جووی، در نقش درک فورسایت، شکارچی خون آشام و شخصیت اصلی فیلم ظاهر می شود. فورسایت برخلاف جک کرو (شخصیت اصلی فیلم کارپنتر) که خشن و بی رحم بود، کاراکتری کمی آرام تر و مرموزتر دارد. او یک تفنگدار زبده است که از تسلیحات خاصی برای از بین بردن خون آشام ها استفاده می کند. حضور بون جووی در این نقش، برای طرفدارانش جذاب بود و به فروش فیلم در بازار ویدیو کمک کرد، هرچند که توانایی های بازیگری او در این فیلم با انتقاداتی همراه شد.

آرلی خاور در نقش زوئی (Zoe)

آرلی خاور، بازیگر فرانسوی، نقش زوئی را ایفا می کند. زوئی شخصیتی پیچیده و کلیدی در داستان است. او قربانی یک حمله خون آشامی شده و به تدریج در حال تبدیل شدن است، اما هنوز انسانیت خود را حفظ کرده است. این وضعیت او را در موقعیت دشواری قرار می دهد و از طرفی، ارتباطی ناخواسته با خون آشام قدرتمند اونا پیدا می کند. زوئی منبع اطلاعات مهمی برای درک فورسایت است و رابطه او با فورسایت، جنبه ای عاطفی به داستان می بخشد.

دیه گو لونا در نقش سانچو (Sancho)

دیه گو لونا، بازیگر مکزیکی که بعدها به شهرت جهانی رسید، در نقش سانچو، یکی از اعضای تیم شکارچیان خون آشام و دستیار درک فورسایت ظاهر می شود. سانچو، جوانی پرشور و با انگیزه است که با وجود بی تجربگی نسبی در مقایسه با درک، به او وفادار است و در نبردهای خونین او را یاری می کند. نقش او، به ویژه در لحظات اکشن، برجسته است.

تامی هینکلای در نقش جیمز (James)

تامی هینکلای نقش جیمز، دستیار و همکار قدیمی درک فورسایت را بازی می کند. جیمز شخصیتی خشن تر و عمل گراتر است که در کنار درک، مسئولیت های عملیاتی تیم شکارچیان را بر عهده دارد. او فردی است که اغلب به مسائل فنی و لجستیکی تیم می پردازد و در نبردها نیز نقش مهمی ایفا می کند.

سایر بازیگران کلیدی

علاوه بر بازیگران اصلی، فیلم از حضور تعدادی بازیگر مکمل نیز بهره می برد که هر یک نقش های فرعی اما مهمی را ایفا می کنند:

• ناتاشیا بلاسیک در نقش اونا (Una): خون آشام اصلی و شرور فیلم که هدف مأموریت درک فورسایت است.
• ویکتور کوئل در نقش کشیش: نماینده واتیکان که مسئولیت نظارت بر عملیات درک فورسایت و تأمین مالی تیم او را بر عهده دارد.
• درک دِ لینت در نقش آربیتر (Arbiter): شخصیتی مرموز که نماینده گروه یا نهادی بالاتر است و با تیم درک در ارتباط است.

این گروه بازیگران، با وجود نقدها به فیلمنامه، تلاش می کنند تا شخصیت های خود را به بهترین شکل ممکن ایفا کنند و به پویایی صحنه های اکشن و دراماتیک فیلم کمک کنند.

ارتباط با فیلم اصلی جان کارپنتر (1998)

خون آشامان: لس موئرتوس، با وجود اینکه دنباله ای بر فیلم خون آشامان (Vampires) به کارگردانی جان کارپنتر محسوب می شود، اما رویکردی متفاوت را در پیش می گیرد. این تفاوت ها در شخصیت های اصلی، لحن، بودجه و حتی فلسفه کارگردانی، این دو فیلم را از هم متمایز می سازد.

تفاوت در شخصیت اصلی: از جک کرو به درک فورسایت

یکی از بارزترین تفاوت ها، تغییر شخصیت اصلی است. در فیلم اصلی کارپنتر، جک کرو (با بازی جیمز وودز) یک شکارچی خون آشام خشن، بدبین و زمخت بود که رفتاری سرکشانه و بی رحمانه داشت. شخصیت او به دلیل پیچیدگی ها و خشونت خاصش، بسیار مورد توجه قرار گرفت. اما در لس موئرتوس، شخصیت اصلی به درک فورسایت (با بازی جان بون جووی) تغییر می یابد. فورسایت، با وجود اینکه یک شکارچی حرفه ای است، لحنی آرام تر و ظاهری آراسته تر دارد. این تغییر، تا حدی از شدت و تلخی فضای فیلم اصلی کاسته است و به نوعی، فیلم را به سمت مخاطب عام تری سوق می دهد.

ادامه یا اسپین آف؟

خون آشامان: لس موئرتوس را نمی توان یک دنباله مستقیم از لحاظ خط داستانی دانست که دقیقاً از همان جایی که فیلم اول به پایان رسید، ادامه یابد. در واقع، این فیلم بیشتر به یک اسپین آف (Spin-off) یا اثری مستقل در همان جهان بینی شباهت دارد. هر دو فیلم، مفهوم شکارچیان خون آشام تحت حمایت واتیکان را به اشتراک می گذارند، اما داستان و شخصیت های آن ها کاملاً جدید هستند. این رویکرد به تامی لی والاس اجازه داد تا آزادی عمل بیشتری در خلق داستان و فضاسازی داشته باشد، بدون اینکه مجبور به دنبال کردن خطوط داستانی پیچیده فیلم قبلی باشد.

مقایسه لحن، بودجه و مقیاس

فیلم کارپنتر، با بودجه ای بالاتر و لحنی جدی تر و تاریک تر، حس وسترن گوتیک را با خشونت و دلهره بیشتری ترکیب کرده بود. فضای فیلم اصلی سرد، خشن و پر از ناامیدی بود. در مقابل، لس موئرتوس با بودجه ای کمتر تولید شده و این امر در جلوه های ویژه و مقیاس صحنه های اکشن آن مشهود است. لحن لس موئرتوس نیز کمی متفاوت است؛ در حالی که تلاش می کند عناصر وحشت و اکشن را حفظ کند، اما آن عمق و تاریکی روان شناختی فیلم کارپنتر را ندارد. این فیلم بیشتر به سمت یک فیلم اکشن درجه دو (B-movie) با تمرکز بر صحنه های درگیری و تعقیب و گریز متمایل است.

تغییر کارگردان: تأثیر تامی لی والاس بر حال و هوای فیلم

تغییر کارگردان از جان کارپنتر (که به سبک خاص خود در کارگردانی و ایجاد فضاهای اتمسفریک شهرت دارد) به تامی لی والاس، تأثیر بسزایی بر حال و هوای فیلم گذاشته است. کارپنتر با استفاده از نورپردازی های خاص، موسیقی متن تأثیرگذار و روایت پردازی شخصیت محور، فیلم خون آشامان را به اثری برجسته در ژانر وحشت تبدیل کرد. والاس، اگرچه در ژانر وحشت سابقه داشت، اما نتوانست آن حس و حال خاص کارپنتر را در لس موئرتوس بازسازی کند. فیلم او بیشتر بر اکشن مستقیم و داستان گویی خطی تمرکز دارد تا ایجاد فضای ترسناک و غنی.

در نهایت، خون آشامان: لس موئرتوس را می توان تلاشی برای بهره برداری از نام و مفهوم فیلم اصلی دانست، اما با رویکردی که آن را به اثری مستقل با جذابیت های متفاوت (و البته کمبودهایی در مقایسه با فیلم اصلی) تبدیل می کند.

نقدها و بازخوردهای منتقدان و مخاطبان

همانطور که پیش تر اشاره شد، فیلم خون آشامان: لس موئرتوس در زمان اکران خود، بازخوردهای چندان مثبتی از منتقدان و حتی بسیاری از مخاطبان دریافت نکرد. این فیلم اغلب به دلیل نقاط ضعفش مورد انتقاد قرار گرفت و کمتر توانست انتظاراتی که از یک دنباله (حتی یک دنباله مستقل) بر اثر موفق جان کارپنتر می رفت را برآورده سازد.

دیدگاه منتقدان: ناامیدی از یک دنباله

منتقدان عمدتاً به فیلمنامه ضعیف و کلیشه ای آن اشاره کردند. داستان پردازی سطحی، عدم عمق در شخصیت پردازی (به ویژه شخصیت شرور اونا که پتانسیل زیادی داشت اما به خوبی بسط داده نشد)، و دیالوگ های غیرطبیعی، از جمله مهم ترین انتقادات بود. بسیاری از منتقدان بر این باور بودند که فیلم نتوانسته از پتانسیل خود در ترکیب ژانرهای وحشت، اکشن و وسترن به خوبی استفاده کند و به جای ایجاد فضایی تازه و هیجان انگیز، به تقلیدی ضعیف از آثار مشابه تبدیل شده است.

مقایسه اجتناب ناپذیر با فیلم اصلی کارپنتر نیز به ضرر لس موئرتوس تمام شد. فیلم کارپنتر با لحن خشن، فضاسازی اتمسفریک، و شخصیت پردازی قوی، اثری به یاد ماندنی بود. اما لس موئرتوس فاقد آن عمق و حال و هوای تاریک بود و صحنه های اکشن آن نیز، اگرچه پرتحرک بودند، اما نوآوری خاصی نداشتند و گاهی اوقات فاقد هیجان لازم به نظر می رسیدند. جلوه های ویژه فیلم نیز با توجه به بودجه پایین تر، کمتر مورد تحسین قرار گرفتند.

نقاط قوت (یا جنبه های کمتر منفی)

با وجود انتقادات گسترده، برخی از جنبه ها نیز وجود داشتند که ممکن بود برای گروه خاصی از مخاطبان جذابیت داشته باشند. حضور جان بون جووی در نقش اصلی، برای طرفداران موسیقی او یک نقطه قوت محسوب می شد. او تلاش کرد تا شخصیت درک فورسایت را با کاریزما و جذابیت خاص خود به تصویر بکشد، هرچند که این تلاش ها به تنهایی برای نجات فیلم کافی نبود. صحنه های اکشن، اگرچه فاقد نوآوری بودند، اما برای کسانی که به دنبال سرگرمی های ساده و سریع در ژانر اکشن-وحشت هستند، قابل قبول بود.

همچنین، فضای مکزیک و استفاده از عناصر وسترن در محیط های گرم و غبارآلود، تلاشی برای ایجاد یک هویت بصری منحصر به فرد بود که برای برخی از بینندگان، جذابیت بصری داشت.

محبوبیت در میان مخاطبان: بدِ خوب یا فراموش شده؟

در میان مخاطبان، پذیرش خون آشامان: لس موئرتوس متفاوت بود. در حالی که بسیاری از طرفداران فیلم اصلی از این دنباله ناامید شدند، گروه کوچکی از علاقه مندان به فیلم های کالت و بی مووی ممکن است آن را در دسته فیلم های آنقدر بد که خوبند (So Bad It’s Good) قرار دهند. این فیلم، با وجود نقص هایش، گاهی به دلیل سادگی، ریتم سریع و حضور بون جووی مورد بازبینی قرار می گیرد. اما در مجموع، خون آشامان: لس موئرتوس در مقایسه با فیلم اصلی و دیگر آثار برجسته ژانر خون آشامی، جایگاه چندان قابل توجهی در تاریخ سینما کسب نکرد و به سرعت در سایه فراموشی قرار گرفت.

خون آشامان: لس موئرتوس تلاشی بود برای گسترش یک جهان محبوب، اما نتوانست به عمق، لحن و کیفیت بصری فیلم اصلی جان کارپنتر دست یابد و در نهایت، به عنوانی کمتر شناخته شده و مورد انتقاد در ژانر خود تبدیل شد.

جایگاه «خون آشامان: لس موئرتوس» در ژانر وحشت

فیلم خون آشامان: لس موئرتوس در چشم انداز وسیع تر ژانر وحشت، به ویژه در زیرژانر خون آشامی، جایگاهی منحصر به فرد اما بحث برانگیز دارد. این فیلم، در دورانی ساخته شد که آثار خون آشامی در حال تجربه تغییر و تحول بودند و تلاش می کردند از کلیشه های رایج فراتر روند. با این حال، لس موئرتوس مسیری متفاوت را در پیش گرفت.

تلاش برای نوآوری در یک فرمول ثابت

ژانر خون آشامی، همواره با شخصیت های کلاسیک مانند دراکولا و فضاهای گوتیک پیوند خورده است. اما پس از فیلم خون آشامان جان کارپنتر که به نوعی یک وسترن خون آشامی مدرن بود، لس موئرتوس نیز سعی کرد این ترکیب را ادامه دهد. با این حال، تامی لی والاس به جای تعمیق جنبه های ترسناک یا دراماتیک، بیشتر بر روی اکشن و صحنه های مبارزه تمرکز کرد. این رویکرد، در یک دوره گذار برای فیلم های خون آشامی، می توانست ریسک پذیر باشد. فیلم به جای خلق یک خون آشام کاریزماتیک و پیچیده، به یک شخصیت شرور نسبتاً تک بعدی (اونا) بسنده کرد و بیشتر بر روی تعقیب و گریز و تیراندازی ها متمرکز شد.

یکی از نوآوری های لس موئرتوس (حتی اگر در اجرا موفق نبود) تلاش برای ترکیب ژانر وسترن و وحشت در فضایی مکزیکی بود. این فیلم از پس زمینه های طبیعی مکزیک برای ایجاد حس بیابان گردی و ریشه های فولکلوریک استفاده می کند که آن را از محیط های سنتی و گوتیک اروپایی که اغلب در فیلم های خون آشامی دیده می شود، متمایز می کند. این انتخاب، پتانسیل زیادی برای خلق یک اثر خاص داشت، اما فیلمنامه نتوانست به اندازه کافی از این پتانسیل بهره برداری کند.

نقش فیلم در جریان فرعی B-Movie و Cult Following

با وجود اینکه خون آشامان: لس موئرتوس در گیشه و نزد منتقدان موفقیت چندانی کسب نکرد، اما به تدریج جایگاهی در میان فیلم های B-Movie (فیلم های درجه دو) و آثاری که به مرور زمان مورد توجه مخاطبان خاص قرار می گیرند (Cult Following) پیدا کرد. این فیلم برای کسانی که به دنبال تجربه های سینمایی غیرمتعارف، اکشن های ساده و فیلم هایی با بودجه پایین اما با ایده اصلی جذاب هستند، می تواند سرگرم کننده باشد. حضور جان بون جووی نیز بدون شک به جذب این قشر از مخاطبان کمک کرده است.

در ژانر وحشت، فیلم هایی که به دلیل نقص هایشان اما با جذابیت های غیرمنتظره به محبوبیت می رسند، کم نیستند. لس موئرتوس نیز می تواند در این دسته جای گیرد. این فیلم یک مطالعه موردی جالب در مورد چالش های ساخت دنباله ای بر یک اثر کالت موفق، به ویژه زمانی که کارگردان و بازیگران اصلی تغییر می کنند، ارائه می دهد.

تأثیر بر آثار بعدی و میراث فیلم

تأثیر خون آشامان: لس موئرتوس بر فیلم های خون آشامی بعدی یا ژانر وحشت به طور کلی، نسبتاً محدود است. این فیلم به عنوان یک نقطه عطف در ژانر در نظر گرفته نمی شود و مسیر جدیدی را تعریف نکرد. با این حال، به عنوان بخشی از تکامل زیرژانر شکارچیان خون آشام مدرن، می تواند مورد مطالعه قرار گیرد. میراث آن بیشتر در این است که نشان می دهد چگونه یک مفهوم موفق می تواند در دست های متفاوت به نتایج گوناگونی منجر شود. برای طرفداران ژانر وحشت که به دنبال کشف هر اثری در این زمینه هستند، این فیلم یک تجربه فرعی جالب و متفاوت از آن چیزی است که کارپنتر آغاز کرده بود.

به طور خلاصه، خون آشامان: لس موئرتوس، اثری است که با وجود نارسایی ها، تلاش هایی برای افزودن تنوع به ژانر خون آشامی انجام داد. اگرچه به یک اثر برجسته تبدیل نشد، اما برای برخی، جایگاهی به عنوان یک B-Movie قابل تماشا را پیدا کرده است.

نتیجه گیری

فیلم خون آشامان: لس موئرتوس، هرچند که نتوانست موفقیت و عمق فیلم اصلی جان کارپنتر را تکرار کند، اما به عنوان یک دنباله مستقل و اسپین آف در جهان خون آشامان، هویتی خاص خود را ارائه می دهد. این فیلم با محوریت جان بون جووی در نقش یک شکارچی کارکشته و با فضایی مکزیکی-وسترن، تلاش می کند تا ترکیبی از اکشن و وحشت را به تصویر بکشد.

با وجود نقدهای منفی پیرامون فیلمنامه و مقایسه های ناموفق با اثر پیشین، لس موئرتوس برای مخاطبان خاص خود، از جمله طرفداران بون جووی و علاقه مندان به فیلم های ژانر اکشن-وحشت با رویکرد بی-مووی، می تواند سرگرم کننده باشد. این اثر به عنوان یک بخش از تاریخ سینمای خون آشامی، نشان می دهد که چگونه یک ایده می تواند از طریق کارگردانان و دیدگاه های مختلف به اشکال متفاوتی درآید.

در نهایت، تماشای خون آشامان: لس موئرتوس به انتظارات شما بستگی دارد. اگر به دنبال اثری با عمق روان شناختی یا ترس فراگیر فیلم های کارپنتر هستید، شاید ناامید شوید. اما اگر مایلید یک داستان ساده و اکشن محور از مبارزه با خون آشامان را در فضایی متفاوت تجربه کنید، این فیلم می تواند گزینه ای برای تماشای اوقات فراغت شما باشد. دیدگاه خود را شکل دهید و در جهان تاریک و پر زد و خورد خون آشامان: لس موئرتوس غرق شوید.