فرق معاملات مارجین و فیوچرز

معاملات مارجین (Margin Trading) و معاملات فیوچرز (Futures Trading) هر دو ابزارهای پیشرفته ای در بازارهای مالی، از جمله ارزهای دیجیتال، هستند که به معامله گران امکان می دهند با استفاده از اهرم، سرمایه خود را افزایش دهند و پتانسیل سود بیشتری کسب کنند؛ اما تفاوت های ساختاری و ریسک های متفاوتی دارند. این مقاله به بررسی جامع تفاوت های کلیدی، نحوه عملکرد، مزایا و معایب هر یک از این روش ها می پردازد تا معامله گران بتوانند با درک عمیق تر، استراتژی معاملاتی متناسب با اهداف و میزان تحمل ریسک خود را انتخاب کنند.

اهرم (Leverage): شمشیر دولبه بازارهای اهرم دار

اهرم، مفهومی اساسی در معاملات مارجین و فیوچرز است که به معامله گر این امکان را می دهد تا با سرمایه ای کمتر از ارزش واقعی یک معامله، حجم بزرگ تری از دارایی را کنترل کند. در واقع، اهرم به معنای قرض گرفتن سرمایه از صرافی یا بروکر برای انجام معاملات بزرگ تر است. به عنوان مثال، اگر شما ۱۰۰۰ دلار سرمایه داشته باشید و از اهرم ۱۰ برابر استفاده کنید، می توانید معامله ای به ارزش ۱۰,۰۰۰ دلار انجام دهید. این افزایش قدرت خرید، پتانسیل سودآوری را به طور چشمگیری بالا می برد، اما همزمان، ریسک زیان را نیز به همان نسبت تشدید می کند.

با استفاده از اهرم، حتی نوسانات کوچک قیمت نیز می تواند به سود یا زیان قابل توجهی منجر شود. در بازارهای پرنوسان مانند ارزهای دیجیتال، درک صحیح عملکرد اهرم و مدیریت هوشمندانه آن برای بقا و موفقیت ضروری است. استفاده بی رویه یا نادرست از اهرم، یکی از دلایل اصلی لیکوئید شدن (Liquidation) و از دست رفتن سرمایه معامله گران است. انتخاب اهرم مناسب باید بر اساس استراتژی معاملاتی، تجربه و میزان تحمل ریسک هر فرد صورت گیرد.

معاملات مارجین (Margin Trading): افزایش قدرت خرید در بازار اسپات

معاملات مارجین به معامله گران اجازه می دهد تا با استفاده از سرمایه قرض گرفته شده از یک صرافی یا بروکر، پوزیشن هایی با حجم بزرگ تر از سرمایه اولیه خود در بازار اسپات (Spot) باز کنند. در این نوع معامله، شما دارایی پایه را خریداری می کنید یا به فروش می رسانید، اما بخشی از سرمایه مورد نیاز برای انجام معامله را از شخص ثالث قرض می گیرید. این به معنای مالکیت مشروط دارایی پایه است؛ یعنی دارایی تا زمان تسویه وام و انجام تعهدات شما، به عنوان وثیقه نزد صرافی باقی می ماند.

نحوه کارکرد معاملات مارجین

برای شروع معامله مارجین، معامله گر باید مقداری از سرمایه خود را به عنوان وثیقه یا وجه تضمین اولیه (Initial Margin) در حساب مارجین خود واریز کند. صرافی بر اساس این وثیقه و اهرم انتخابی، به معامله گر وام می دهد. به عنوان مثال، اگر شما ۱۰۰۰ دلار وجه تضمین اولیه داشته باشید و اهرم ۵ برابر انتخاب کنید، می توانید معامله ای به ارزش ۵۰۰۰ دلار انجام دهید که ۴۰۰۰ دلار آن وام گرفته شده است.

اگر قیمت دارایی در جهت پیش بینی شما حرکت کند، سود شما به دلیل استفاده از اهرم چند برابر می شود. اما اگر قیمت در خلاف جهت حرکت کند، زیان شما نیز به همان نسبت افزایش می یابد. در صورتی که زیان ها به حدی برسد که نسبت ارزش وثیقه به کل ارزش پوزیشن از حد معینی پایین تر بیاید، صرافی از شما درخواست مارجین کال (Margin Call) می کند. این به معنای لزوم واریز سرمایه بیشتر برای حفظ پوزیشن است. اگر معامله گر نتواند سرمایه لازم را تأمین کند، صرافی پوزیشن او را به صورت اجباری می بندد که به آن لیکوئید شدن (Liquidation) گفته می شود و منجر به از دست رفتن بخش یا کل سرمایه اولیه می شود.

انواع مارجین در معاملات ارز دیجیتال

در معاملات مارجین، دو نوع اصلی حساب وجود دارد:

• مارجین ایزوله (Isolated Margin): در این حالت، سرمایه وثیقه شده برای هر پوزیشن به صورت جداگانه و ایزوله در نظر گرفته می شود. به عبارت دیگر، فقط بخشی از سرمایه شما به عنوان مارجین برای یک پوزیشن خاص استفاده می شود. در صورت لیکوئید شدن، فقط همان سرمایه اختصاص یافته به آن پوزیشن از بین می رود و بقیه سرمایه در حساب شما امن می ماند. این روش برای مدیریت ریسک بهتر در پوزیشن های فردی مناسب است.
• مارجین کراس (Cross Margin): در این حالت، تمام موجودی حساب شما به عنوان وثیقه برای همه پوزیشن های باز استفاده می شود. اگر یکی از پوزیشن های شما به سمت لیکوئید شدن پیش برود، سیستم به صورت خودکار از بقیه موجودی حساب شما برای جلوگیری از لیکوئید شدن استفاده می کند. این روش ریسک از دست دادن کل سرمایه حساب را در صورت یک حرکت ناگهانی بازار افزایش می دهد، اما انعطاف پذیری بیشتری در مدیریت مارجین پوزیشن های متعدد فراهم می کند.

ریسک های اصلی و نکات حیاتی در مارجین

بالاترین ریسک در معاملات مارجین، احتمال لیکوئید شدن است. با حرکت ناگهانی بازار در خلاف جهت پوزیشن شما، ممکن است کل سرمایه وثیقه شده از بین برود. علاوه بر این، معاملات مارجین معمولاً شامل پرداخت هزینه های بهره (Interest Fee) برای سرمایه قرض گرفته شده هستند که می تواند بر سودآوری کلی معامله تأثیر بگذارد. این بهره به صورت روزانه یا ساعتی محاسبه می شود.

مزایا و معایب معاملات مارجین

مزایا:

• افزایش قدرت خرید: امکان باز کردن پوزیشن های بزرگ تر با سرمایه اولیه کمتر.
• سودآوری در بازارهای نزولی (Short Sell): امکان قرض گرفتن دارایی، فروش آن و خرید مجدد در قیمت پایین تر برای کسب سود.
• تنوع بخشی به استراتژی ها: انعطاف پذیری بیشتر در اجرای استراتژی های کوتاه مدت و نوسان گیری.

معایب:

• ریسک بسیار بالا: احتمال از دست رفتن سریع سرمایه در صورت حرکت نامطلوب بازار.
• هزینه های بهره: پرداخت سود برای وام دریاففتی که می تواند سودآوری را کاهش دهد.
• پیچیدگی برای مبتدیان: نیاز به دانش و تجربه کافی در مدیریت ریسک و پایش مداوم بازار.

معاملات فیوچرز (Futures Trading): معامله بر سر آینده قیمت

معاملات فیوچرز، نوعی از ابزارهای مشتقه (Derivatives) هستند که در آن ها دو طرف معامله (خریدار و فروشنده) قراردادی را منعقد می کنند تا یک دارایی خاص را در تاریخ مشخصی در آینده و با قیمتی از پیش تعیین شده معامله کنند. در بازار ارزهای دیجیتال، رایج ترین نوع فیوچرز، قراردادهای دائمی (Perpetual Futures) هستند که برخلاف قراردادهای فیوچرز سنتی، تاریخ انقضای مشخصی ندارند. ماهیت این قراردادها بر اساس ارزش آتی دارایی پایه است و نه مالکیت فیزیکی خود دارایی؛ تسویه نیز عمدتاً به صورت نقدی (Cash Settlement) انجام می شود.

نحوه کارکرد معاملات فیوچرز

در معاملات فیوچرز، معامله گر با واریز یک مارجین اولیه (که درصدی از ارزش کل قرارداد است) می تواند پوزیشن خرید (Long Position) یا فروش (Short Position) باز کند. در پوزیشن لانگ، معامله گر پیش بینی می کند که قیمت دارایی در آینده افزایش می یابد و در پوزیشن شورت، پیش بینی کاهش قیمت را دارد.

یکی از مفاهیم کلیدی در قراردادهای دائمی فیوچرز، Funding Rate یا نرخ تأمین مالی است. این نرخ، مکانیسمی برای همگام نگه داشتن قیمت قرارداد فیوچرز با قیمت اسپات دارایی پایه است. Funding Rate به صورت دوره ای (معمولاً هر ۸ ساعت) بین معامله گران لانگ و شورت مبادله می شود. اگر Funding Rate مثبت باشد، معامله گران لانگ به معامله گران شورت پرداخت می کنند و اگر منفی باشد، برعکس. این نرخ می تواند بر سود و زیان پوزیشن های باز تأثیر بگذارد.

در معاملات فیوچرز نیز، با حرکت قیمت در خلاف جهت پوزیشن، ریسک لیکوئید شدن وجود دارد. اهرم های ارائه شده در معاملات فیوچرز معمولاً بسیار بالاتر از معاملات مارجین (گاهاً تا ۱۰۰x و بیشتر) است که این امر پتانسیل سود و زیان را به شدت افزایش می دهد و می تواند منجر به لیکوئید شدن سریع تر شود.

ریسک های اصلی و نکات حیاتی در فیوچرز

ریسک اصلی در معاملات فیوچرز، همانند مارجین، لیکوئید شدن است. با این تفاوت که به دلیل اهرم های بسیار بالاتر، سرعت لیکوئید شدن می تواند به مراتب بیشتر باشد. پیچیدگی قراردادها، به ویژه درک Funding Rate و مدیریت تاریخ انقضا (در قراردادهای سنتی)، نیازمند دانش تخصصی است. نوسانات شدید بازار نیز می تواند به سرعت به ضررهای بزرگ منجر شود.

مزایا و معایب معاملات فیوچرز

مزایا:

• اهرم های بسیار بالاتر: امکان کسب سودهای چشمگیر از نوسانات حتی کوچک بازار.
• پوشش ریسک (Hedging): ابزاری قدرتمند برای محافظت از پورتفوی دارایی های اسپات در برابر نوسانات قیمت.
• سودآوری دوطرفه: امکان کسب سود هم از بازارهای صعودی (لانگ) و هم از بازارهای نزولی (شورت).
• تنوع در دارایی های پایه: دسترسی به طیف وسیعی از دارایی ها برای معامله.

معایب:

• ریسک فوق العاده بالا: اهرم های بالا به معنای احتمال از دست رفتن سریع و کامل سرمایه است.
• پیچیدگی بالا: مفاهیمی مانند Funding Rate و ساختار قراردادها نیاز به درک عمیق دارند.
• هزینه های قرارداد: علاوه بر کارمزد معامله، Funding Rate نیز می تواند هزینه ای اضافی باشد.

انتخاب بین معاملات مارجین و فیوچرز نیازمند درک دقیق سازوکار، ریسک ها و مزایای هر یک است. برای معامله گرانی که به دنبال افزایش پتانسیل سود در بازارهای اهرم دار هستند، آگاهی از این تفاوت ها گام نخست برای یک استراتژی موفق و مدیریت ریسک کارآمد است.

مقایسه جامع: تفاوت های کلیدی و شباهت های مارجین و فیوچرز

با وجود شباهت هایی در استفاده از اهرم و امکان سودآوری دوطرفه، معاملات مارجین و فیوچرز تفاوت های اساسی دارند که درک آن ها برای معامله گران ضروری است. جدول زیر به صورت خلاصه این تفاوت ها را نشان می دهد:

ویژگی	معاملات مارجین	معاملات فیوچرز
ماهیت معامله	خرید/فروش مستقیم دارایی پایه با پول قرض گرفته شده	خرید/فروش قرارداد مبنی بر ارزش آتی دارایی پایه
مالکیت دارایی	مالکیت مشروط دارایی پایه (وثیقه نزد صرافی)	عدم مالکیت دارایی؛ معامله بر سر قیمت قرارداد
اهرم رایج	معمولاً کمتر (مثلاً ۲x تا ۱۰x)	معمولاً بیشتر (مثلاً ۱۰x تا ۱۰۰x و بالاتر)
زمان بندی/سررسید	معمولاً بدون تاریخ انقضای ثابت (تا زمانی که مارجین حفظ شود)	دارای تاریخ انقضا (در قراردادهای سنتی) یا Perpetual (در قراردادهای دائمی کریپتو)
نحوه سود/زیان	بر اساس تغییر قیمت دارایی واقعی (اسپات)	بر اساس تغییر قیمت قرارداد و نوسانات Funding Rate
ریسک اصلی	مارجین کال و لیکوئید شدن بر اساس قیمت اسپات	لیکوئید شدن سریع تر به دلیل اهرم بالا و پیچیدگی های قرارداد
هزینه ها	بهره وام (Interest Fee)	کارمزد معامله و Funding Rate (بین تریدرها)
کاربرد اصلی	افزایش قدرت خرید در معاملات کوتاه مدت اسپات	پیش بینی قیمت آینده، پوشش ریسک، سود از روندهای قوی
پیچیدگی	نسبتاً کمتر از فیوچرز	نسبتاً بیشتر (مفهوم قرارداد، Funding Rate، تاریخ انقضا)

شباهت های کلیدی

با وجود تفاوت های ساختاری، معاملات مارجین و فیوچرز نقاط مشترک مهمی نیز دارند:

• استفاده از اهرم: هر دو روش، معامله گران را قادر می سازند تا با سرمایه اولیه کمتر، پوزیشن های بزرگ تری را کنترل کنند و پتانسیل سود (و زیان) را افزایش دهند.
• امکان کسب سود در بازارهای صعودی و نزولی: هر دو ابزار قابلیت باز کردن پوزیشن های لانگ و شورت را فراهم می کنند.
• نیاز به وجه تضمین (مارجین): در هر دو حالت، معامله گران باید بخشی از سرمایه خود را به عنوان وثیقه یا وجه تضمین نگهداری کنند.
• ریسک بالای لیکوئید شدن: در صورت حرکت شدید قیمت در خلاف جهت پوزیشن، هر دو نوع معامله با خطر از دست رفتن سرمایه مواجه هستند.
• لزوم مدیریت ریسک قوی: برای موفقیت و بقا در هر دو بازار، استفاده از ابزارهایی مانند حد ضرر (Stop-Loss) و مدیریت اندازه پوزیشن ضروری است.

کدام یک بهتر است؟ مارجین یا فیوچرز؟

انتخاب بین معاملات مارجین و فیوچرز به اهداف مالی، افق زمانی معامله، میزان تحمل ریسک، میزان سرمایه در دسترس و سطح دانش و تجربه معامله گر بستگی دارد. هیچ روشی ذاتاً بهتر از دیگری نیست؛ بلکه هر کدام برای سناریوها و تیپ های شخصیتی متفاوتی مناسب اند.

• برای معامله گران کوتاه مدت/نوسان گیر (Day/Swing Traders): اگر هدف شما افزایش قدرت خرید در معاملات اسپات کوتاه مدت است و با اهرم های پایین تر راحت تر هستید، مارجین می تواند گزینه مناسبی باشد. اما برای پوزیشن های جهت دار با اهرم بالاتر و انعطاف پذیری در بازارهای لانگ و شورت، فیوچرز، به خصوص قراردادهای دائمی، ابزار قدرتمندتری است.
• برای سرمایه گذاران بلندمدت با هدف پوشش ریسک (Hedging): فیوچرز ابزار تخصصی تر و کارآمدتری برای پوشش ریسک پورتفوی بلندمدت شما در برابر نوسانات بازار است.
• برای معامله گران با تحمل ریسک بالا و دانش فنی قوی: معاملات فیوچرز با اهرم های بالا می تواند بازدهی های چشمگیری داشته باشد، اما فقط برای کسانی که درک عمیقی از بازار مشتقات و مدیریت ریسک دارند.

به طور کلی، برای مبتدیان، دوری از هر دو نوع معامله اهرم دار یا شروع با سرمایه اندک و اهرم بسیار پایین، عاقلانه ترین رویکرد است. آموزش مداوم و تسلط بر مفاهیم مدیریت ریسک، قبل از ورود به این بازارها، از اهمیت حیاتی برخوردار است.

مدیریت ریسک در معاملات اهرم دار: کلید بقا در بازار

در بازارهای اهرم دار، مدیریت ریسک نه تنها یک استراتژی، بلکه یک ضرورت برای بقا و موفقیت است. پتانسیل بالای سود در این بازارها، همواره با پتانسیل بالای زیان همراه است. عدم رعایت اصول مدیریت ریسک می تواند منجر به از دست رفتن سریع و کامل سرمایه شود.

1. تعیین حد ضرر (Stop-Loss) و حد سود (Take-Profit): قبل از ورود به هر معامله، نقاط خروج خود را به وضوح مشخص کنید. حد ضرر، حداکثر زیانی است که برای یک معامله قبول می کنید و حد سود، قیمتی است که در آن سود خود را از بازار خارج می کنید.
2. مفهوم Position Sizing (تخصیص مناسب سرمایه): هرگز تمام سرمایه خود را وارد یک معامله نکنید. تنها درصدی کوچک و مشخص (مثلاً ۱ تا ۳ درصد) از کل سرمایه خود را به هر پوزیشن اختصاص دهید.
3. پایش مستمر بازار و مدیریت فعال پوزیشن ها: بازارهای ارز دیجیتال بسیار پرنوسان هستند. پوزیشن های خود را به صورت مداوم رصد کرده و در صورت لزوم، تنظیمات لازم را انجام دهید.
4. کنترل احساسات: ترس و طمع دو دشمن اصلی معامله گران هستند. تصمیمات معاملاتی باید بر اساس تحلیل و استراتژی از پیش تعیین شده گرفته شوند، نه بر پایه احساسات لحظه ای.
5. آموزش مداوم: بازارهای مالی دائماً در حال تحول هستند. همواره به دنبال کسب دانش جدید و به روزرسانی استراتژی های خود باشید.

با رعایت این اصول، می توانید ریسک های معاملات مارجین و فیوچرز را به حداقل برسانید و شانس موفقیت خود را در این بازارهای پیچیده افزایش دهید.

جایگزین های کم ریسک تر برای معاملات اهرم دار

برای معامله گرانی که ریسک پذیری کمتری دارند یا به دنبال رویکردهای پایدارتر برای کسب سود از بازار ارزهای دیجیتال هستند، گزینه های جایگزین متعددی وجود دارد که بدون نیاز به اهرم یا با ریسک به مراتب کمتر، امکان کسب درآمد را فراهم می کنند.

• معاملات اسپات (Spot Trading): این روش ساده ترین و بنیادی ترین نوع معامله است که در آن خرید و فروش مستقیم دارایی بدون هیچ گونه اهرمی انجام می شود. شما دارایی را با پرداخت کامل مبلغ خریداری می کنید و مالکیت آن را به دست می آورید.
• هولد کردن (HODLing): استراتژی نگهداری بلندمدت دارایی ها به امید افزایش ارزش آن ها در آینده. این روش نیازمند صبر و تحمل نوسانات کوتاه مدت بازار است و برای سرمایه گذارانی که به پتانسیل بلندمدت ارزهای دیجیتال اعتقاد دارند، مناسب است.
• استیکینگ (Staking) و فارمینگ (Farming): این روش ها به شما امکان می دهند با قفل کردن دارایی های خود در یک شبکه بلاک چین (برای استیکینگ) یا ارائه نقدینگی به استخرهای خاص (برای فارمینگ)، سود غیرفعال کسب کنید. این فرآیندها بدون نیاز به پیش بینی قیمت انجام می شوند و ریسک کمتری نسبت به معاملات اهرم دار دارند.
• معاملات الگوریتمی/رباتیک (Grid Trading, DCA): استفاده از ربات های معاملاتی یا استراتژی های از پیش تعریف شده مانند Grid Trading (معاملات شبکه ای) یا Dollar-Cost Averaging (میانگین گیری هزینه دلاری) می تواند دخالت احساسات را کاهش داده و با اجرای منظم استراتژی ها، به کسب سود منجر شود.

این جایگزین ها برای معامله گرانی که به دنبال کاهش ریسک و تمرکز بر استراتژی های پایدارتر هستند، مناسب ترند و می توانند به آن ها کمک کنند تا بدون نگرانی از لیکوئید شدن، در بازار ارزهای دیجیتال فعال باشند.

نتیجه گیری

معاملات مارجین و فیوچرز هر دو ابزارهای قدرتمندی در بازارهای مالی، به ویژه ارزهای دیجیتال، هستند که پتانسیل افزایش سودآوری را برای معامله گران فراهم می کنند. در معاملات مارجین، معامله گر با قرض گرفتن سرمایه و استفاده از اهرم، قدرت خرید خود را در بازار اسپات افزایش می دهد و به صورت مشروط مالک دارایی می شود. در مقابل، معاملات فیوچرز شامل خرید و فروش قراردادهایی است که بر پایه ارزش آتی یک دارایی بنا شده اند و اغلب بدون انتقال مالکیت فیزیکی صورت می گیرند.

تفاوت های اصلی این دو در ماهیت معامله، مالکیت دارایی، میزان اهرم رایج، وجود یا عدم وجود تاریخ انقضا و نحوه تسویه سود و زیان است. در حالی که معاملات مارجین بیشتر برای نوسان گیری کوتاه مدت و افزایش قدرت خرید در اسپات به کار می روند، فیوچرز ابزاری قدرتمند برای پیش بینی قیمت های آینده، پوشش ریسک و سودآوری از روندهای قوی بازار است.

نکته حیاتی در هر دو روش، مدیریت دقیق و مستمر ریسک است. اهرم بالا، هرچند پتانسیل سود را افزایش می دهد، اما خطر لیکوئید شدن و از دست رفتن سرمایه را به شدت بالا می برد. تعیین حد ضرر، مدیریت اندازه پوزیشن، و پایش دائمی بازار، از اصول غیرقابل چشم پوشی برای هر معامله گر در این بازارهاست.

در نهایت، هیچ روشی ذاتاً بر دیگری برتری ندارد؛ انتخاب ابزار مناسب باید بر اساس دانش، تجربه، اهداف مالی و میزان تحمل ریسک فرد صورت گیرد. آموزش مداوم، تحقیق عمیق و احتیاط، کلید موفقیت پایدار در دنیای پیچیده و پرنوسان معاملات اهرم دار است.

سوالات متداول

مارجین در فیوچرز چیست؟

مارجین در معاملات فیوچرز، به مقدار سرمایه ای اشاره دارد که معامله گر باید برای باز کردن و نگهداری یک پوزیشن فیوچرز در حساب خود داشته باشد. این مبلغ به عنوان وثیقه یا وجه تضمین عمل می کند و با استفاده از آن، معامله گر می تواند پوزیشنی بزرگ تر از سرمایه واقعی خود را با اهرم کنترل کند. این مارجین شامل مارجین اولیه (برای باز کردن پوزیشن) و مارجین نگهداری (برای حفظ پوزیشن در طول زمان) می شود.

آیا معامله با اهرم حلال است؟

مسئله حلال یا حرام بودن معاملات اهرم دار از منظر فقه اسلامی، موضوعی پیچیده و محل اختلاف نظر در میان مراجع دینی است. برخی به دلیل وجود ربا (قرض با بهره) و برخی دیگر به دلیل ریسک بسیار بالا و ماهیت سفته بازی، آن را حلال نمی دانند. در مقابل، برخی با تفاسیر خاص یا در شرایطی که معاملات بدون بهره صورت گیرد، آن را مجاز می دانند. برای کسب نظر دقیق تر، مراجعه به مرجع تقلید خود یا کارشناسان فقهی در حوزه اقتصاد اسلامی ضروری است.

آیا مبتدیان می توانند در معاملات مارجین یا فیوچرز شرکت کنند؟

توصیه اکید می شود که مبتدیان بدون کسب دانش و تجربه کافی وارد معاملات مارجین یا فیوچرز نشوند. اهرم، ابزاری بسیار خطرناک است که می تواند منجر به از دست رفتن سریع سرمایه شود. درک عمیق از تحلیل تکنیکال، فاندامنتال، مدیریت ریسک، نحوه عملکرد پلتفرم و کنترل احساسات، پیش نیازهای اصلی برای ورود به این بازارها هستند. بهتر است ابتدا با معاملات اسپات و سرمایه کم شروع کرده و پس از کسب تجربه، به سراغ ابزارهای پیشرفته تر بروند.

اصطلاح معاملات تعهدی در صرافی های ایرانی بیشتر به کدام یک اشاره دارد؟

در صرافی های ایرانی، اصطلاح معاملات تعهدی بیشتر به معاملات فیوچرز (به ویژه قراردادهای دائمی یا Perpetual Futures) اشاره دارد. این نوع معاملات به دلیل ماهیت قراردادی و تعهد به خرید یا فروش دارایی در آینده (بدون مالکیت مستقیم)، با عنوان تعهدی شناخته می شوند و امکان کسب سود در بازارهای صعودی و نزولی را فراهم می کنند.

چگونه می توانم ریسک لیکوئید شدن را کاهش دهم؟

برای کاهش ریسک لیکوئید شدن، رعایت نکات زیر حیاتی است:

• استفاده از اهرم پایین: هرچه اهرم کمتر باشد، فاصله تا قیمت لیکوئید شدن بیشتر است.
• تعیین حد ضرر (Stop-Loss): حد ضرر را در نقطه ای قرار دهید که حداکثر زیان قابل قبول برای شما باشد.
• مدیریت سرمایه (Position Sizing): تنها بخش کوچکی از سرمایه خود را به هر معامله اختصاص دهید.
• پایش مستمر پوزیشن: به طور منظم پوزیشن های خود را رصد کنید و در صورت نیاز، مارجین بیشتری واریز کنید.
• انتخاب مارجین ایزوله: در صورت استفاده از پوزیشن های متعدد، مارجین ایزوله می تواند ریسک از دست رفتن کل سرمایه حساب را کاهش دهد.
• داشتن استراتژی مشخص: بر اساس تحلیل های دقیق و نه احساسات معامله کنید.