سرگرمی
-
آفتاب نیوز : دهه شصت همسایه ای داشتیم حدود هشتاد ساله ولی بسیار فعال و کاری اما چندین پسر تنبل و بی کار داشت. هر روز که پسر ها برای گرفتن پول تو جیبی پیش پدر پیرشان می آمدند میگفت: من تا کی «جوانم» که خرجی شما را بدهم؟! آن پیرمرد تا اوایل دهه هشتاد زنده بود و ۱۰۳ سال عمر کرد هم عمر طولانی هم با عزت. آن جمله اش که خود را در هشتاد سالگی هنوز جوان می پنداشت تلقی نیافتادن و ازپای ننشستن یک انسان بود! هرچند از بُعد انسانی کیفیت عمر بهتر و والاتر از کمیت…