بهترین کبابی رشت
بوی کباب در باران رشت
باران ریز و نقره ای می بارید همان بارانی که شناسنامه ی رشت است. هوا بوی خاک نم خورده و سبزی می داد و من مسافری تشنه ی طعم های اصیل در خیابان های شهر قدم می زدم. گرسنه بودم نه یک گرسنگی معمولی؛ گرسنه ی یک تجربه ی ناب یک لقمه از خود رشت بودم. و چه چیزی بهتر از کباب می تواند روح یک شهر شمالی را در خودش جا داده باشد؟ آن هم نه هر کبابی بلکه بهترین کباب رشت! آوازه ی کباب های رشت به خصوص کباب ترش و دوش کباب آنقدر بلند است که هر شکم گردی را وسوسه می کند تا بار سفر ببندد و خودش را به این دیار برساند. من هم یکی از همان ها بودم با یک مأموریت خوشمزه : پیدا کردن کبابی ای که قصه اش را برای نوه هایم تعریف کنم!
ماجراجویی در میان سیخ ها و منقل ها
جستجوی من فقط پرس وجو از محلی ها نبود؛ یک جورهایی شبیه کارآگاه بازی بود! در بازار رشت قدم می زدم به بوی کباب هایی که از هر گوشه بلند می شد دقت می کردم به صف آدم هایی که جلوی کبابی های کوچک و بزرگ ایستاده بودند نگاه می کردم و سعی می کردم از برق چشم هایشان بفهمم کدام شان طعم بهشت را چشیده اند. اسم های زیادی شنیدم : محرم با آن آوازه ی «سلطان کباب» بودنش شور کولی که می گفتند حال و هوای گیلان قدیم را دارد جهانگیر که می گفتند اولین پلوکبابی رشت بوده اردشیر که اسمش با کیفیت گره خورده بود و حاج حسین که دوش کباب معروفش ورد زبان ها بود. حتی اسم های جدیدتر و مدرن تری مثل شکم الملوک و رازقی هم به گوشم خورد که ظاهراً فضاهای شیک تری داشتند. اما من دنبال اصالت بودم دنبال آن طعم گمشده در زمان.
اولین توقف : کبابی حاج حسین جایی که دوش کباب حرف اول را می زند
مسیرم را به سمت میدان زرجوب کج کردم. شنیده بودم کبابی حاج حسین آنجاست جایی که برای چشیدن دوش کباب واقعی باید رفت. فضای کبابی کوچک و صمیمی بود دو طبقه با میز و صندلی های ساده. بوی کباب تازه فضا را پر کرده بود. بدون معطلی یک پرس دوش کباب و یک پرس کباب ترش سفارش دادم. کنارش هم مگر می شد از زیتون پرورده اشپل و باقالی گذشت؟ برنج کته داغ با آن ته دیگ زعفرانی اش هم که خودش یک پا غذا بود!
دوش کباب رسید. تکه های چربی و گوشت که لایه لایه کنار هم قرار گرفته بودند و روی آتش ذغال حسابی برشته و آبدار شده بودند. اولین تکه را که در دهان گذاشتم چشم هایم گرد شد! نرم لذیذ و پر از طعم.[۱][۲][۳] چربی اش نه دل را می زد و نه کم بود دقیقاً به اندازه. می گفتند دوش کباب باید از گوشت گردن ورزای جوان تهیه شود تا اینقدر لطیف باشد و اینجا واقعاً این لطافت حس می شد. حالا نوبت کباب ترش بود. رنگش کمی تیره تر از کباب های معمولی بود به خاطر رب انار و گردوی ساییده شده. طعم ترش و ملس دلپذیری داشت که با طعم گردو و سبزی های محلی (که بعداً فهمیدم اسم یکی شان چوچاق است) ترکیب شده بود.[۴] گوشتش نرم بود اما شاید به نرمی دوش نبود. در کل تجربه ی حاج حسین فوق العاده بود به خصوص دوش کبابش که واقعاً خاص و به یادماندنی بود. قیمت ها هم منصفانه به نظر می رسید.[۵]
دومین ایستگاه : رستوران محرم ملاقات با سلطان کباب
بعد از تجربه ی موفق در حاج حسین تصمیم گرفتم به سراغ یکی دیگر از قدیمی ها بروم : رستوران محرم. جایی که می گفتند بیش از ۷۰ سال قدمت دارد و محلی ها به آن لقب «سلطان کباب» داده اند.[۶] رستوران در بلوار امام خمینی قرار داشت و فضای بزرگ تر و کلاسیک تری نسبت به حاج حسین داشت. معلوم بود که رستورانی جاافتاده و پرمشتری است. اینجا هم منوی متنوعی از غذاهای گیلانی و ایرانی داشتند اما من همچنان روی مأموریتم متمرکز بودم : کباب!
این بار یک سیخ کباب ترش و یک سیخ کوبیده سفارش دادم. می خواستم کوبیده اینجا را هم امتحان کنم تا ببینم سلطان کباب در پخت کباب های کلاسیک چطور عمل می کند. مخلفات کنار غذا مثل همیشه در رشت کامل و وسوسه انگیز بود : زیتون پرورده گردو باقالی سیر تازه و اشپل.
کباب ترش محرم کمی متفاوت بود. شاید رب انارش کمتر بود یا گردویش بیشتر طعم ملایم تری داشت و ترشی اش کمتر حس می شد. گوشت بسیار نرم و خوب مرینیت شده بود. مشخص بود که در انتخاب مواد اولیه دقت زیادی دارند. اما ستاره ی این میز برای من کوبیده بود! یک کوبیده چرب آبدار با عطر و طعم واقعی گوشت که روی آتش ذغال به بهترین شکل پخته شده بود. نه خیلی خشک بود و نه وا رفته بود. واقعاً لایق اسم «سلطان کباب» بود. فهمیدم چرا محرم اینقدر محبوب است؛ آن ها در ارائه ی یک تجربه ی کامل و باکیفیت از غذای ایرانی و گیلانی استاد بودند.
سومین تجربه : شور کولی غرق در حال و هوای گیلان
شنیده بودم شور کولی فقط یک رستوران نیست یک تجربه فرهنگی است. می گفتند آشپزهایشان خانم های گیلانی هستند و طعم غذاها کاملاً خانگی است.[۷] شعارشان هم جالب بود : «رشت با غذاهایش جهانی می شود». راهی گلسار شدم جایی که شور کولی قرار داشت. فضای رستوران دقیقاً همان طور بود که تعریفش را شنیده بودم؛ ساده صمیمی با ظروف سفالی آبی رنگ طرح ماهی و تزئیناتی که حس خانه های قدیمی گیلان را زنده می کرد.[۷] انگار به مهمانی خانه ای گیلانی رفته بودم.
منو پر بود از غذاهای محلی وسوسه انگیز. اما من همچنان به دنبال کباب بودم. یک سیخ کباب ترش سفارش دادم چون مقایسه ی طعم کباب ترش در جاهای مختلف برایم جذاب شده بود. وقتی غذا را آوردند از دیدن آن همه رنگ و زیبایی در ظرف های سنتی لذت بردم. کباب ترش شور کولی باز هم طعمی متفاوت داشت. اینجا انگار سبزی های معطر محلی نقش پررنگ تری در مرینیت بازی می کردند و طعم گردو و رب انار متعادل تر بود. گوشت نرم و لذیذ بود و پختش عالی. اما چیزی که شور کولی را متمایز می کرد فقط طعم کبابش نبود؛ کل تجربه ی نشستن در آن فضا شنیدن موسیقی ملایم محلی و چشیدن مخلفات بی نظیر کنار غذا بود. زیتون پرورده شان واقعاً معرکه بود! اینجا جایی بود که حس می کردی روح گیلان را می چشی.
مقایسه ای ناگزیر : جدال طعم ها در کام من
بعد از چشیدن کباب در این سه جای شاخص انتخاب «بهترین» کار سختی بود. هر کدام در نوع خودشان عالی بودند.
- کبابی حاج حسین : قهرمان بی چون وچرای دوش کباب بود. اگر دنبال طعم خاص و اصیل این کباب هستید اینجا پشیمان نمی شوید. کباب ترشش هم خوب بود اما دوش چیز دیگری بود. فضا ساده و قیمت مناسب.
- رستوران محرم : سلطان کوبیده! کباب ترش ملایم و باکیفیت اما کوبیده اش بی نظیر بود.[۸] اگر دنبال یک رستوران قدیمی معتبر با کیفیت ثابت شده در انواع کباب ها هستید محرم انتخاب درستی است.[۸] فضا کلاسیک تر و کمی رسمی تر.
- رستوران شور کولی : بهترین در ارائه تجربه ی کامل گیلانی. کباب ترش خوش طعم و اصیل در کنار فضایی دلنشین و مخلفاتی عالی.[۷] اینجا فقط برای سیر شدن نمی روید برای حس کردن گیلان می روید.
راستش را بخواهید اسم های دیگری هم بودند که وسوسه شدم امتحان کنم. مثلاً کبابی احمد که می گفتند جا برای نشستن ندارد اما کباب ترش و چنجه اش عالی است یا کبابی یاسر کنار رودخانه زرجوب که تعریفش را شنیده بودم یا رستوران اردشیر که آن هم از قدیمی های خوشنام بود. یا حتی کبابی های سیار شبانه در خیابان هایی مثل صیقلان که خودشان دنیایی دیگر دارند و تجربه ای متفاوت ارائه می دهند. رشت واقعاً شهر کباب است و انتخاب «بهترین» شاید کمی بی انصافی باشد. هر کدام قصه ای دارند و طعمی.
نکات یک کباب خور حرفه ای در رشت
حالا که با هم این مسیر خوشمزه را آمدیم اجازه بدهید چند نکته ی دوستانه هم بگویم تا اگر شما هم راهی رشت شدید تجربه ی کباب خوری تان کامل تر شود :
- فراتر از کباب ترش بروید : حتماً کباب ترش را امتحان کنید چون شناسنامه ی کباب گیلان است. اما از دوش کباب غافل نشوید! این کباب که از کوهان یا پشت گردن گاو نر جوان تهیه می شود تجربه ی چرب و لذیذ و متفاوتی است. چنجه و کوبیده هم که جای خود دارند و کیفیتشان در رشت معمولاً بالاست.
- مخلفات را جدی بگیرید : کباب در رشت بدون مخلفات کامل نیست![۱] زیتون پرورده (ترکیب زیتون گردو رب انار سیر و سبزی های معطر مثل چوچاق) اشپل ماهی (تخم ماهی شور یا دودی) باقالی خام گردوی تازه و سیر ترشی جزو جدانشدنی سینی کباب گیلانی هستند. حتماً همه را امتحان کنید. کال کباب (ترکیبی از بادمجان کبابی گردو سیر آب انار و سبزی معطر) هم یک پیش غذای عالی است.
- برنج کته یار همیشگی : کباب را با برنج کته سفارش دهید. عطر و طعم برنج محلی گیلان که به روش کته پخته شده باشد لذت کباب را چند برابر می کند. آن ته دیگ خوشرنگش هم که دیگر هیچ!
- زمان مناسب را انتخاب کنید : رستوران های معروف رشت به خصوص در آخر هفته ها و تعطیلات خیلی شلوغ می شوند. اگر حوصله ی صف و شلوغی ندارید سعی کنید در ساعات خلوت تر بروید یا وسط هفته را انتخاب کنید. برخی رستوران ها مثل شور کولی امکان رزرو تلفنی هم دارند.[۷]
- به کبابی های کوچک و محلی هم سر بزنید : گاهی بهترین طعم ها در جاهای کمتر شناخته شده و کبابی های کوچک محلی پیدا می شود. از پرس وجو از اهالی نترسید و اگر جایی را به شما پیشنهاد دادند امتحانش کنید. کبابی احمد یا کبابی یاسر نمونه هایی از این دست هستند.
- قیمت ها را مقایسه کنید : قیمت کباب در رستوران های مختلف رشت متفاوت است. رستوران های لوکس تر مثل رازقی یا شکم الملوک طبیعتاً گران تر هستند در حالی که کبابی های سنتی تر و کوچک تر قیمت های مناسب تری دارند. یک پرس پلوکباب کامل با مخلفات می تواند قیمت قابل توجهی داشته باشد پس از قبل حدود قیمت ها را بدانید.[۹]
بالاخره بهترین؟ یا فقط یک خاطره خوشمزه؟
بعد از چند روز گشت وگذار و چشیدن طعم های مختلف آیا می توانم با قاطعیت بگویم کدام کبابی «بهترین» در رشت بود؟ راستش نه! «بهترین» برای هر کس معنای متفاوتی دارد. برای من دوش کباب حاج حسین یک کشف شگفت انگیز بود کوبیده محرم نهایت کیفیت در یک کباب کلاسیک بود و فضای شور کولی روح گیلان را در خودش داشت.
شاید بهترین کبابی رشت یک مکان خاص نباشد بلکه مجموعه ای از تجربه هاست. بوی باران سرسبزی بی پایان گرمای آتش منقل عطر برنج کته طعم بی نظیر زیتون پرورده و کباب ترش و مهمان نوازی مردمی که به غذایشان عشق می ورزند. رشت به درستی عنوان شهر خلاق غذا را از یونسکو گرفته است.[۱۰] اینجا غذا فقط برای سیر شدن نیست بخشی از فرهنگ و هویت مردم است. و همینطور می توانید بهترین پارک رشت را از این مقاله بشناسید.
سفر من به دنبال بهترین کبابی رشت به پایان رسید اما خاطره ی طعم ها و بوها و حس خوب آن روزها همیشه با من خواهد ماند. این فقط یک جستجوی غذایی نبود یک غرق شدن در لذت های ساده و اصیل زندگی بود. حالا نوبت شماست که چمدانتان را ببندید راهی رشت شوید و داستان کباب خوری خودتان را بنویسید. شاید «بهترین» شما جایی باشد که من هنوز کشفش نکرده ام!
پرسش و پاسخ کبابی
این هم چند تا سوال که شاید برای شما هم پیش بیاید :
- قیمت یک پرس کباب خوب در رشت حدوداً چقدر است؟
- خب قیمت ها خیلی متفاوته. بستگی داره کجا بری و چی سفارش بدی. توی یه کبابی سنتی و معمولی شاید بتونی با یه قیمت مناسب (مثلاً حول و حوش ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان برای پلو کباب با کمی مخلفات در اوایل سال ۱۴۰۴ البته این قیمت ها ممکنه تغییر کنه) یه پرس کباب خوب بخوری. ولی اگه بری رستوران های معروف تر و لوکس تر مثل رازقی یا محرم و مخلفات کامل مثل اشپل و گردو و زیتون پرورده هم سفارش بدی هزینه ات می تونه خیلی بالاتر بره شاید حتی تا نزدیک یک میلیون تومان یا بیشتر برای یک پرس کامل (با توجه به اطلاعات قیمت حدودی در سال های اخیر). بهترین کار اینه که قبلش منو رو چک کنی یا از خود رستوران بپرسی. مخلفات معمولاً جدا حساب می شن و می تونن قیمت رو خیلی بالا ببرن.
- کباب ترش واقعاً خیلی ترشه؟ با چی درست می شه؟
- نه لزوماً خیلی ترش! طعمش بیشتر ملس و پیچیده ست. ترشیش از رب انار یا گاهی آب انار و آب نارنج میاد. اصل ماجرا ترکیب این ترشی با طعم گردوی ساییده شده و سبزی های معطر محلی مثل چوچاق هست که یه مزه خاص و بهشتی بهش می ده.[۴] گوشتش هم معمولاً فیله گوساله یا گوشت گوسفندیه که حسابی توی این مواد خوابونده شده تا نرم و مزه دار بشه. هر رستورانی ممکنه یه کم دستور پختش فرق کنه و طعمش کمی متفاوت باشه برای همین امتحان کردنش تو جاهای مختلف جذابه!
- به جز کباب چه غذای محلی دیگه ای رو توی این رستوران ها پیشنهاد می کنی؟
- وای از کجا بگم! رشت پایتخت غذای ایرانه![۲] اگه رفتی رستوران های خوبش حتماً غذاهای محلی دیگه رو هم امتحان کن. باقالی قاتوق (خورش باقالی و شوید با تخم مرغ) میرزا قاسمی (بادمجان کبابی گوجه سیر و تخم مرغ) اناربیج (خورش گوشت قلقلی با گردو و رب انار و سبزی) ترش تره (خورش سبزیجات ترش با سیر و تخم مرغ) و انواع ماهی های شمال (به خصوص ماهی سفید) فوق العاده ان. اگه دنبال یه تجربه کامل هستی یه سینی مزه گیلانی سفارش بده که معمولاً شامل زیتون پرورده کال کباب اشپل و … می شه.[۳] پشیمون نمی شی!
امیدوارم این سفرنامه کبابی به کارتان بیاید و شما هم به زودی راهی رشت شوید و لذت چشیدن این طعم های بی نظیر را تجربه کنید. نوش جان!
منابع این مقاله :
- alibaba.ir
- jabama.com
- ak-camp.com
- cafekababb.com
- alibaba.ir
- jajiga.com
- pinorest.com
- rashtchi.ir
- gilanianasnaf.ir
- doctour.one